هــــــــــــدف

انرژي خورشيدي :
امروزه مي دانيم كه سرچشمه غالب شكلهاي گوناگون انرژي مورد استفاده ما انرژي خورشيدي
است . منشاء سوختهاي فسيلي,جريان اب ,باد,جزرومد همگي از انرژي خورشيدي مايه
مي گيرند . سوختهاي فسيلي رو به پايانند و استفاده از انرژي جريان اب و باد ومانند آنها
نمي توانند تمام انرژي مصرفي جهان را تامين كنند .استفاده از سوختهاي هسته اي از طريق واكنشهاي شكافت مواد راديواكتيو موجود در طبيعت مخابراتي در بردارد كه ادامه روز افزون
آن به مصلحت انسان نيست و مهارواكنش همجوشي هسته اي هنوز امكنپذير نشده است . انرژي پايان ناپذيري كه در اختيار داريم انرژي خورشيدي است ,اما وسايلي كه تاكنون براي جمع آوري
واستفاده از انرژي خورشيدي ساخته شده است هنوز براي مصرفي ما كافي نيست واز طرف
ديگر بسيار گران تمام مي شود . با وجود اين دانشمندان دو راه در پيش روي دارند;يكي كنترل واكنشهاي همجوشي هسته اي وديگر يافتن راههاي بهتر وارزانتر از انرژي خورشيدي است .
آينه ها و جعبه هاي داغ :
آيا راهي براي متمركز كردن پرتوهاي نور خورشيدي و متراكم كردن آنها در يك فضاي كوچك وجود دارد؟ در چنين صورتي انرژي بيشتري به اين فضاي كوچك مي رسد ,دما زياد مي شود
وما مي توانيم از انرژي خورشيدي بيشتر استفاده كنيم .
اولين آينه هاي خميده اي كه براي اين منظور مورد استفاده قرار گرفتند به شكل نيمكره بودند .
در اين آينه ها پرتوهاي كاملا به يك نقطه باز نمي تابيدند . در حدود 230 سال پيش از ميلاد
رياضيداني يوناني به نام دوسيتئوس(Dositheus) نشان داد كه آينه اي به شكل سهموي
براي باز تاباندن پرتوها به يك نقطه بهتر عمل مي كند . يك سهموي به شكل نيمكره كامل نيست
اما خيلي شبيه به نبمه كوچك يك تخم مرغ است . نور خورشيد بازتابيده از سطح دروني يك
سهموي در يك كانون ,در يك نقطه مشخص به هم مي رسند . در واقع دما در اين نقطه بسيار زياد خواهد بود . امروزه مي دانيم كه اگر سهموي به طور كامل خميده باشد وهمه را بازبتاند
دماي كانون برابر با سطح خورشيدي ,يعني 6000 سلسيوس خواهد بود . اين دما به قدري زياد است كه مي تواند هر چيز سوختني را بسوزاند ,يا هر چيزي را كه نمي سوزد ,ذوب كند وبه جوش آورد . چنين آينه هاي كوره هاي خورشيدي ناميده مي شوند . يو نانيان باستان نمي توانستند چنين اينه هاي را بسازند ;در واقع تا زمانهاي اخير كسي قادر به انجام اين كار نبود .
هنوز هم ,داستاني بر سر زبانهاست كه ارشميدس رياضيدان يوناني آينه هاي بسيار خوبي ساخته است ,و وقتي كشتهاي رومي در سال 214 پيش از ميلاد شهر او ,سيراكوز واقع در
ساحل جزيره سيسل را محاصره كرد. ارشميدس با استفاده از چنين آينه هاي نور خورشيدي
را به طرف كشتيها بازتابانده و آنها را آتش زده است .
ممكن است اين داستان در مئرد ارشميدس درست نباشد ,نشان مي دهد كه مردم در آن هنگام درباره امكان استفاده از انرژي خورشيدي به عنوان جنگ افزار مي انديشيده اند .
حدود 1000 سال پيش از ميلاد ابن هيثم ,دانشمند مسلمان عرب كه در مصر مي زيست ,
كتابي درباره نور نوست و در آن آينه هاي سهموي را براي متمركز كردن نور تشريح كرد
حدود سال 1250 ميلادي راجر بيكن دانشور انگليسي كه كتاب ابن هيثم را مطالعه كرده بود . اشاره اي داشت . برايكه مسلمان ممكن است از چنين آينه هاي سهموي به عنوان اسلحه در برابر سپاهيان مسيحي استفاده كنند . وي به مسيحيان پيشنهاد كرد تا نخست اين آينه ها را تكميل كنند . آينه هاي جنگي هرگز ساخته نشدند ,اما نمونه هاي كوچكي از آنها ساخته شد .

لینک کمکی