
هالوآلكانها كاربردهاي بسيار وسيعي در جنبه هاي گوناگون زندگي پيدا كرده اند. اين تركيبات در مبارزه با آفتهاي محصولات كشاورزي و توليد تركيبات شيميايي باارزش و كنترل حشرات موذي و ناقلان بيماريها نقش بسزايي ايفا مي كنند. از طرف ديگر، اين مواد به دليل واكنش پذيري كم در طبيعت انباشته و آلاينده هايي جدي محسوب ميشوند.
در اين مقاله تا حدودي به بررسي اين دو جنبة متضاد اين تركيبات پرداخته شده است.
هالوآلكانها: دوست يا دشمن؟
هالوآلكانها تركيباتي اند كه در آنها يك يا چند اتم هالوژن با پيوند يگانه به اتم كربن متصل ميشوند. در بين هالوآلكانها مشتقات يدوآلكانها پايداري كمتري از بقيه دارند، در نتيجه كمتر يافت مي شوند. از طرف ديگر، توليد فلوئوروآلكانها سخ تتر از بقية آنهاست، به همين دليل، فلوئوروآلكانها نيز كم يافت مي شوند. بر عكس، كلروآلكانها و برموآلكانها فراوان ترند. اگر چه پيوند كربن هالوژن در هالوآلكانهاي كلردار و برم دار نسبتاً محكم است و واكنش پذيري اين دسته از مواد را كاهش م يدهد، تركيبات آلي فراواني را مي توان از هالوآلكانها در شرايط مناسب تهيه كرد (شكل 1).
برای دانلود متن کامل این مقاله بر روی لینک دانلود زیر کلیک کنید: