هــــــــــــدف

از میان ۹۰ عنصر شیمیایی موجود در طبیعت  هفتاد عنصر فلزند.ما از بیشتر آنها به روش های گوناگونی استفاده می کنیم.خیلی از فلز ها به  صورت آلیا‍ژ به کار می روند که مخلوطی از چند فلز است.موادشناسان(متالورژها ) با انتخاب دقیق فلز های گوناگون می توانند آلیاژهایی با ویژگی های دلخواه به دست آورند.

هر فلز ویژگی های خاص خود را دارد و در نتیجه برای منظور یا کاربرد ویژه ای مناسب است. آهن یکی از مهم ترین فلز هاست.فلز بسیار سخت و مقاومی که برای ساخت ابزار به کار می رود.پس از فلز آهن  آلومینیم در درجه^ء دوم اهمیت قرار می گیرد که به دلیل سبک بودن در ساخت هواپیما کاربرد گسترده ای دارد.

شاید فکر کنید همه  فلز ها سخت و مقاوم هستند و سطح براق و درخشانی دارند. اما برخی از فلز ها ویژگی های دیگری دارند. سدیم با اینکه فلز است مانند یک کره نرم است و به شدت با آب واکنش می دهد.اما این فلز هم کاربرد های خاص خود را دارد. مثلا در برخی رآکتور های اتمی پیشرفته از سدیم مایع به عنوان ماده خنک کننده استفاده می کنند. هم چنین در بسیاری از چراغ های خیابان ها از سدیم به دلیل نور نارنجی خیره کننده ای که درد بسیار استفاده می شود.

در ادامــــــه مطلب می خوانید: رساناهای خوب ــ آلیا ژها

 رسانا های خوب

یکی از ویژگی های مشترک همه ی فلز ها رسانایی الکتریکی آهاست.یعنی جریان برق را از خود عبور می دهند.از میان فلز ها  مس ارزان ترین  فلز رسانای الکتریسیته است و به همین دلیل در صنعت برق از آن استفاده می کنند.رسانایی الکتریکی طلا از مس بسیار بهتر است و فلز نقره نیز بهترین رساناست.

طلا بسیار گران است  اما به دلیل رسانایی بسیار خوبش  آن را در مدار های الکتریکی ریز تراشه ها به کار می رند.

این فلز یک ویژگی بسیار مهم دیگر هم دارد.این که هرگز زنگ نمی زند و دچار خوردگی نمی شود یعنی در برابر عوامل فرسایش شیمیایی   مقاوم است. تنها ماده ای  که طلا را در خود حل می کند  تیزاب سلطانی است.

تیزاب سلطانی  از مخلوط اسید نیتریک و اسید سولفوریک بسیار  غلیظ تهیه می شود . در حقیقت بیشتر فلز ها در مواد شیمیایی  حل یا خورده می شوند.حتی اکسیژن هوا موجب خوردگی فلز ها می شود. مثلا فلز آهن در اثر ترکیب شدن با اکسیژن هوا  اکسید آهن را ژدید می آورد که به آن زنگ زدگی  آهن می گویند و با گذشت زمان همه ی آهن زنگ می زند.

آلیاژها

هر جند فلز آهن در مقایسه با دیگر فلز ها  کاربرد بیشتری دارد  اما اغلب به صورت آهن  خالص به کار نمی رود. زیرا در حالت خالص نرم و شکننده و ضعیف است. اما اگر مقدار کمی کربن به آهن اضافه کنیم  بسیار مقاوم تر و سخت تر می شود. این آلیاژ آهن  فولاد نام دارد.

هم چنین با افزودن م یا دیگر فلز ها به آلومینیوم  آلیاژهایی از آلومینیوم  به دست می آیند که مانند فولاد سخت اما بسیار سبک تر از فولاد هستند.

هنگامی که یک فلز را با دیگر فلزها ترکیب می کنیم  آلیاژی به دست می آید که سخت تر ومحکم تر از آن فلز است.مواد شناسان می توانند با انتخاب درست نوع فلز ها   تغییر های بسیاری در ویژگی های فلزها به وجود آورند.مثلا با افزودن کروم و نیکل به آهن   می توان آن را به فلزی تبدیل کرد که در برابر زنگ زدگی مقومند و در نتیجه وقتی با آهن مخلوط شوند  همین ویژگی را به  آلیاژ آهن منتقل می کنند.این آلیاژ آهن فولاد  ضد زنگ نام دارد.